Samen aan tafel, zo luidde de uitnodiging bestemd voor jongeren, gezinnen, alleenstaanden, stellen en ouderen. Wat er op het menu staat en door wie het etentje wordt georganiseerd, staat niet op de flyer die op vele plaatsen is verspreid. Wel dat je voor het eten op woensdag 20 december moet zijn in De Lantearne in Surhuisterveen en ‘om 18:00 gaan we aan tafel.’
In de hal van het zalencentrum staat een ontvangstcomité dat haar samenstelling een beetje in het midden laat. “We zijn van de diaconieën van twee kerken in Surhuisterveen”, legt Riemer Jan Vroom namens deze groep uit. “We kregen het idee dat samen eten verbindt en daarom zijn we begonnen met dit project Samen aan Tafel dat voortaan iedere laatste woensdag van de maand wordt gehouden.”
Er heerst rond kwart voor zes al een gezellige drukte in de Feansterseal waar een ieder zo kan plaatsnemen aan een van de zeven grote ronde tafels waaromheen acht stoelen staan opgesteld. “Wolle jo ek wat drinke?”, zo vraagt een van de vrijwilligers die even later het gevraagde drankje aan tafel bezorgt. De tafels zijn al gedekt.
Wethouder Tjibbe Brinkman van de gemeente Achtkarspelen heeft ook van het goede idee gehoord en opent het project Samen aan Tafel. “It moaie hjirfan is dat elkenien wolkom is en boppedat: der is gjin ûnderskied, gjin heech, gjin leech mar ek gjin ryk en gjin earm. Meitsje der in moaie jûn fan, lekker ite.”
“Sille wy efkes in momint stil wêze foar de dejinge dy’t dat wend is”, stelt Vroom voor en even later lopen de helpers af en aan met kommen tomaten- en groentesoep. Aan de tafels zitten zo’n vijftig gasten al gezellig samen te keuvelen. “Ik bin hjoed nei in krystmerk west”, vertelt een oudere dame in een zwarte blazer met daaronder een zwarte blouse. Ze kletst er vrolijk op los.
“Dit is hiel wat oars dan thús mar wat allinnich oan it taffeltsje sitte te iten”, vindt een oudere dame in een roze blouse met bloemetjes. Een verzetje als dit vindt ze maar wat fijn. Ze is kortgeleden haar partner verloren en zit nog midden in een proces. Wanneer de peertjes, rode kool, hachee en aardappelkroketjes worden opgediend hebben de meeste gasten al wel kennis met elkaar gemaakt.
Het zijn overwegend alleenstaande ouderen die op de uitnodiging zijn afgekomen, maar er is ook een tafel waarbij de gemiddelde leeftijd iets lager ligt. “Wy sitte altyd mar tegearre oan tafel”, vertellen twee jongedames. “Op it lêst binne hja dan ek wol útpraat.” Het gezelschap van Samen aan Tafel vinden ze dan ook maar wat fijn. Ook een oudere mijnheer geniet volop van eten en gezelschap. “Nee, ik haw der gjin spyt fan dat ik hjir hinne gong bin.”
“Moatte wy hjir ek foar betelje?”, vraagt een van de gasten voor de zekerheid voordat ze vertrekt, want gratis eten, dat kan toch niet? Het zijn onder meer de diaconieën die er voor zorgen dat de onkosten worden betaald. Liefde is daarbij van grote betekenis. Het zijn ook de diakenen en vrijwilligers die na het diner samen in de keuken staan af te wassen. “Ook dit doen we met liefde.”
