Als schrijver leg Dick Kooy zijn waarnemingen en observaties regelmatig vast in verslagen en blogjes. In de column probeert hij in zijn waarnemingen ook een boodschap mee te geven.
“Meneer, wilt u een chocolaatje?” “Hallo, kan iets voor jullie betekenen?” Deze en nog veel meer supervriendelijke begroetingen overstroomden ons op de kerkenbeurs die ik onlangs samen met onze beheerder André Postma bezocht. Een walhalla van beeld-, geluid- en verwarmingsapparatuur, werkelijk overal krijgen we snoepjes en is de mooiste programmatuur en utiliteiten te zien.
Even voel ik me deze dag weer dat jochie van toen in de speelgoedwinkel dat zich maar kan verlekkeren aan al dat moois, maar uiteraard is een dergelijke beurs ook bedoeld om informatie op te doen, kijken we of we nog een beetje bij de tijd zijn met onze kerk en dus doen we ons uiterste beste om nieuwtjes te bestuderen en nemen we ook deel aan workshops en lezingen.
Hoe goed deze jongedame in haar keurig strakke mantelpakje met hoge laarzen echter haar best ook doet op deze lezing, ze boeit me niet met haar theoretische verhaal en al na de eerste sheet heb ik ontdekt dat er op het andere kanaal van de koptelefoon die we op hebben gekregen om haar te verstaan tegelijkertijd een andere workshop te volgen is.
De kleur van het lampje in mijn koptelefoon verandert nu van rood naar blauw en als een ondeugend jongetje in de klas probeer ik te ontdekken of er nog meer interessants te beluisteren is. Ik ben niet meer bij de les en in mijn fantasie zie ik in onze eigen gemeente de kerkgangers allemaal al met zo’n koptelefoon op. Op deze manier kan iedereen alles naar zijn of haar eigen wens instellen.
Aan de kleur van de koptelefoon is dan te zien of er ook bezoekers zijn die wat afdwalen van de preek van dominee Hans in De Flambou en toch stiekem wel even iets willen horen van de Connexiondienst in de Feansterseal en misschien wil andersom iemand bij een onbekend opwekkingslied in De Lantearne ook wel even horen naar een psalm met orgelspel. In de toekomst is het allemaal mogelijk… in mijn fantasie.
Met onze tasjes boordevol snoepgoed, foldertjes en flyers en onze hoofden gevuld met informatie en tips voelen wij ons al bijna dezelfde kerkexperts als van wie we de kennis hebben ontvangen. In mijn fantasie ga ik door met het koppelen van diverse kanalen, het respecteren van keuzes voor andere kleuren. Het blijft nu eenmaal leuk om bezig te zijn met de kerk van de toekomst.