‘Als Ik de boog in de wolken zie verschijnen,
zal Ik denken aan het eeuwigdurende verbond’
tussen God en al wat op aarde leeft.’
(Genesis 9:16, NBV21)
Kijk eens naar de regenboog
Deze nieuwsbrief staat in het teken van de regenboog. De provincie wil haar regenboogbeleid afschaffen, verschillende maatschappelijke organisaties doen een oproep dat niet te doen, en mij werd gevraagd of ik als classispredikant die oproep wil ondersteunen. Echt politiek is dat niet: het betreft een relatief kleine post op de provinciale begroting. Het is meer het symbool. En symbolen doen ertoe! Zo herinner ik me nog goed hoe mijn gemeente in De Knipe ter gelegenheid van ‘Roze zondag’ bij de kerk de regenboogvlag in top had gehesen. Het raakte me veel dieper dan ik had verwacht: ‘Mijn kerk staat borg voor mij!’ Dat wist ik natuurlijk al lang, maar nu werd ik er haast emotioneel bij. Dat doet een simpel stuk katoen aan een aluminium mast. En dat doet het beleid daaromheen. ‘Het is maar een symbool,’ zeggen ze dan. En dan zeg ik: ‘Jazeker, het is een symbool!’
Nu houd ik eerlijk gezegd niet zo van een lijst waar je je naam op mag zetten. Ik ben het nooit honderd procent eens met de tekst die erboven staat en ik vind het argument belangrijker dan het aantal mensen dat erachter staat. Maar in dit geval: Wat zou het zeggen als de Kerk in deze lijst ontbreekt? Zeker in een tijd waarin Poetin met een beroep op religie homo’s terug jaagt in de kast en homo’s in bijvoorbeeld Oeganda met eenzelfde beroep op religie worden vervolgd, moeten religieuze leiders zoeken naar symbolen van veelkleurigheid. En ze moeten duidelijk maken dat de Kerk voor die veelkleurigheid borg voor wil staan. En wat leent zich daar beter voor dan de regenboog? Toch maar tekenen dan? Om de laatste twijfelaar mee te krijgen wijs ik graag op het bredere perspectief van een veelkleurige samenleving. Daar wordt in alle hoeken van de kerk aan gewerkt. Om daar iets van te laten zien loop ik de kleuren van de regenboog één voor één met u langs.
Rood
Rood of roze is de eerste kleur. Roze verwijst natuurlijk naar de jaarlijkse ‘Roze Viering’. Een werkgroep organiseert die steeds in een andere gemeente, samen mét die gemeente. (www.werkgroepgh.nl)
Rood zelf is de kleur van het gezellige haardvuur en daarmee van thuis. U kent wellicht de projecten van ‘De Thuisgevers’. Destijds is het opgezet door de gemeente Kampen en de PKN om Oekraïners een plek te geven. Inmiddels gaat de aandacht ook naar vluchtelingen met een verblijfstatus. Veel kerken en andere maatschappelijke organisaties doen mee. Veel gemeentes in onze classis zoeken na de noodopvang voor Oekraïners naar een vervolg. Misschien heeft uw gemeente nog een geschikte plek? De Thuisgevers denken graag met u mee. (www.dethuisgevers.nl)
Oranje
Nog geen jaar geleden deed onze koning een bijzondere poging de eenheid van de regenboog te herstellen. Bij de viering van Keti Koti in het Oosterpark in Amsterdam sprak hij plechtig namens ons allen zijn excuses uit voor de mensenhandel waar ons volk zich in het verleden schuldig aan heeft gemaakt. Of hoe zeg je dat: ons volk bestaat inmiddels ook uit talloze nakomelingen van de tot slaaf gemaakten. Samen moeten we bouwen aan de toekomst van ons land, en daarvoor hebben die excuses de weg weer een stukje vrij gemaakt. Voor de gemeente is er materiaal beschikbaar om hiermee aan het werk te gaan. (protestantsekerk.nl/thema/slavernijverleden)
Geel
Sinds kort hebben we als classis weer een actieve werkgroep Kerk & Israël. Eén van de opdrachten die ze hebben meegekregen is het alert zijn op antisemitisme in onze samenleving en in onze kerk. De gele ster is iets uit het verleden, maar zit er ook iets van de antisemiet in ons? Lezen we de schrift soms door een verkeerde bril? We hopen dat de werkgroep ons hierin de weg zal wijzen, zodat we weer echt contact krijgen met de joodse wortels van ons geloof. Ook bij het Overlegorgaan Joden en Christenen is hiervoor materiaal beschikbaar. (www.ojec.org)
Groen
Dit is echt iets heel anders, en toch is er ook een overeenkomst: boeren voelen zich soms apart gezet in ons land. Dat is natuurlijk nergens voor nodig. Er is een milieuprobleem waar we samen aan moeten werken, maar dat is dus ook voor ons samen: als ik bij de super die goedkope kippenbout kies, dan kan ik de boer niet verwijten dat hij die produceert. De boer is deel van het geheel. De oecumenische werkgroep Kerken & Landbouw probeert boer en burger weer met elkaar in gesprek te brengen en daar ook het geloof in te betrekken. (www.kerkenenlandbouw.nl)
Blauw
In mijn verbeelding staat blauw voor vrede. Dan staar ik in de wijde blauwe koepel boven ons hoofd, zie de weerschijn daarvan in het stille water en begrijp voor één moment niets meer van alle conflicten om ons heen. Laten we het vooral goed hebben met elkaar! Bedenk hoe veel mensen hun gebed om vrede naar dezelfde hemel hebben op doen stijgen, en laat het als een milde regen weer neerdalen op je hoofd. Oorlog is huiveringwekkend, wij mensen zijn daar niet op gebouwd.
Paars
Paars of violet is de kleur van de Veertigdagen-, Passie- of Vastentijd. In de vorige nieuwsbrief schreef ik u al iets over een bijzonder vasten: veertig dagen zonder plastic. Er is nu een website waar u aardige ideeën hiervoor op kunt doen. Zo wordt ook in de vastentijd de wereld steeds een tikje groener. (www.geloveninleeuwarden.nl)
De Passietijd brengt ons nog op een heel andere manier bij ons thema: de Heer zocht immers voortdurend zijn gezelschap in de marge: een tollenaar, een vrouw van lichte zeden, een bedelaar: op de één of andere manier wist Hij zich bij hen thuis. Of was het dat Hij voor hen een thuis wilde zijn? Het doet denken aan een aanloophuis, een warme-kamer project of zomaar een project van een plaatselijke diaconie. Het lijden dat we deze veertig dagen gedenken is het lijden dat de Heer met ons deelt. Zo wordt zijn wereld één. Hij doet het met ons, en voor ons. We horen bij elkaar.
Indigo
Eerlijk gezegd weet ik niet wat Indigo is. En geeft u mij het op een plaatje, dan zie ik het nog niet. Ik zal wel wat kleurenblind zijn. Waarschijnlijk zit deze kleur precies daarom in de regenboog: er moet een plekje zijn dat niet echt benoembaar of aanwijsbaar is. Er is een plekje vrij, voor wie zich in de andere kleuren niet herkent. De afkorting die met LHBT begint, krijgt steeds weer een letter erbij, totdat uiteindelijk ook uw letter erin voorkomt. Dat is voor mijn idee indigo: een open plek voor elk die zich ergens anders niet bij vind horen.
En nu nog eens de regenboog
Zeven kleuren bij elkaar, zo hoort een regenboog te zijn. Die kleuren hebben niets met elkaar gemeen, behalve dat het verschillende kleuren zijn. Maar ze horen bij elkaar. Bijbels gesproken: we zijn door de goede Schepper samen op de aarde gezet. En zo hebben we het met elkaar te doen. Ik weet niet of de oproep voor de regenboog in het provinciehuis iets uit zal halen, maar daar gaat het ook niet om. Een grote groep mensen heeft zich uitgesproken om de regenboog hoog te houden. Daar gaat het om. En ook al stopt de provincie met haar eigen beleid, dat van de kerk gaat gewoon door. We blijven om ons heen zien of er één is die ongewild buiten staat. We blijven net als onze Heer zoeken in de marge. En we blijven dromen van een aarde waar voor ieder mens een plekje is.
Ik wens u een waardevolle Passie- en een uitbundige Paastijd!
Met hartelijke groet,
ds. Riemer Praamsma
uw classispredikant
Scriba: Hanneke Dijkstra | 0512-363548 | classisfryslan@gmail.com
Classispredikant: ds. Riemer Praamsma | 06-58013225 | r.praamsma@protestantsekerk.nl