Paasgroet
Aan de gemeenten, kerkenraden en voorgangers van de Protestantse Classis Fryslân.
En houd dit voor ogen: Ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voleinding van deze wereld (Mattheüs 28: 20b)
Dit is de laatste paasgroet van mij als classisdominee aan u allen. In september zal mijn opvolger het stokje van mij overnemen, dus wil ik u graag wat nalaten. Deze Pasen het gedicht van Jan Willem Schulte Nordholt Totdat Hij komt.
Omdat in dit gedicht het gewone en het bijzondere bij elkaar komen:
de melkboer en het leven van alledag raken aan de hoge dromen in je leven. De kleine zorgen die je bezoeken in de nacht, ontmoeten overdag de grote uit de krant. En dan de mooiste regel: Zo zal het eindeloos zich hier herhalen: liefelijkheid van huiselijke aard, kinderen, zorgen en de angst rondom.
Zo ervaar ik mijn leven: Het kleine en het grote dat met elkaar verweven is, het donker en het licht. Wat klein is, wordt niet onbelangrijk omdat er zoveel grotere dingen spelen. De grote buitenwereld valt niet weg naast de eigen vreugden, zaken en zorgen.
De dichter brengt het samen. Totdat ik eindelijk met het vege lijf de koorts des levens betalen zal (…) wachten en luisteren totdat Hij komt. Hier komen het paasfeest van Jezus sterven en opstanding en mijn eigen leven en dood bij elkaar.
Met het verstand niet te begrijpen, maar het kan zomaar je ziel tot rust brengen. Onze kerkelijke ziel eveneens, hoop ik. Daar woelt het soms ook, heeft u mij de afgelopen jaren verteld bij mijn bezoeken als classisdominee aan uw kerkenraden en voorgangers.
De mooiste verhalen over uw gemeenten, uw vreugden in het dagelijkse kerkenwerk, uw betrokkenheid en uw roeping om de Godslamp brandend te houden. En ook uw eerlijke zorgen over de toekomst die ons als kerken wacht.
Vaak ben ik zingend naar huis gereden, soms lag ik wakker van onze zorgen, bij tijden was beide het geval. Ook daarom wil ik het gedicht Totdat Hij komt aan u meegeven. Aan het eind van Pasen spreekt Jezus zijn wankelmoedige leerlingen toe: En houd dit voor ogen: Ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voleinding van deze wereld. Daar kan ik niets meer aan toevoegen.
Totdat Hij komt, zal het hier zo gebeuren:
’s morgens de melkboer tweemaal bellen, dan
gordijnen open en met grauwe kleuren
breekt ’t eerste licht de nachtelijke ban.
Het heldere ontbijt iedere morgen
dan naar de stad, de tram zingt langs de rand
heen van je dromen en je kleine zorgen
en ’s avonds staan de grote in de krant.
Zo zal het eindeloos zich hier herhalen:
liefelijkheid van huiselijke haard,
kinderen, zorgen en de angst rondom.
En eindelijk met het vege lijf betalen
de koorts des levens en diep in de aard
wachten en luisteren totdat Hij komt.
Jan Willem Schulte Nordholt (1920-1995)
Ik wens u een gezegende Pasen toe.
Wim Beekman,
Classisdominee Fryslân